معرفی ویزای شنگن:

در سال 1985 در منطقه ای به نام شنگن در کشور کوچک لوکزامبورگ، پنج کشور اروپایی پیمان نامه شنگن را امضا کردند. بر اساس این پیمان نامه رفت و آمد شهروندان این منطقه بین این کشور ها آزاد شد. در طی سال ها کشور های دیگرِ اروپایی و قوانین الحاقی دیگری به پیمان شنگن اضافه شدند. هم اکنون، رومانی، بلغارستان و قبرس از جمله کشورهایی هستند که در حال الحاق به این پیمان هستند. لازم به ذکر است که بریتانیا عضو پیمان شنگن نیست.

معرفی کشورهای عضو پیمان شنگن:

کشور های اتریش، بلژیک، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لاتویا، لیختن اشتاین، لیتوانی، لوگزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسلوواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد و سوئیس از جمله کشور هایی هستند که پیمان شینگن را امضا کردند.

انواع ویزای شنگن:

ویزای شنگن به سه دسته کلی تقسیم می شود.
1-ویزای اتحادیه شنگن USV
2-ویزای اعتباری منطقه محدود LTV
3-ویزای ملی NV

ویزای گردشگری شنگن:

ویزای نوع اول، USV، در واقع همان ویزای گردشگری محسوب می شود. که به سه دسته تقسیم می شود:

• ویزای نوع A: ویزای ترانزیت فرودگاهی از منطقه شنگن به مقصد کشوری خارج از منطقه شنگن
• ویزای نوع B: ویزای ترانزیت زمینی از منطقه شنگن به مقصد کشوری خارج از منطقه شنگن
• ویزای نوع C: ویزای ورود و اقامت در کشور های عضو پیمان شنگن. این روادید مجوز ورود و اقامت در کشورهای منطقه شینگن را برای حداکثر 90 روز، طی بازه زمانی 180 روزه می دهد. لازم به ذکر است که بعضی از کشور های این منطقه از جمله ایتالیا، این ویزا را فقط در صورتی صادر می کنند که همان کشور مقصد اصلی سفر باشد. در نتیجه متقضیان دریافت ویزا باید به این نکته توجه داشته باشند.

مسافران باید با توجه به نیاز و هدف سفر خود، برای دریافت یکی از این سه نوع ویزا اقدام کنند.

1. ویزای یک بار ورود Single-Entry
2. ویزای دو بار ورود Double-Entry
3. ویزای چند بار ورود Multiple-Entry

ویزای چند بار ورود:

تفاوت این نوع با دیگر انواع، محدودیت زمانی آن است. این ویزا مجوز چند بار ورود به منطقه شنگن را برای حداکثر 90 روز، طی 6 ماه می دهد. بدیهی است این 90 روز به محض ورود به هر یک از کشور های منطقه شنگن محاسبه می شود.